De Vlaamse jezuïet Pascal Calu legde onlangs zijn eerste geloften af. Zijn medebroeder Bastiaan van Rooijen mijmert over de aard van deze geloften.

‘Allemachtige, eeuwige God’ Deze woorden klonken in een kapel in Parijs, in een volledig Franse liturgie, tijdens de viering waarin Pascal Calu zijn eerste geloften aflegde. In het Nederlands! Het horen van deze woorden, in mijn moedertaal, in een volledig Franse omgeving raakte mij diep. Opeens begreep ik iets van het Pinkstermysterie, waarbij iedereen over Jezus hoorde spreken in zijn eigen taal. 

En deze woorden ‘Allemachtige en eeuwige God’ waren de eerste woorden van een getuigenis over Jezus. Een getuigenis van Pascal Calu om zich toe te wijden aan God. Hij beloofde om Christus na te volgen volgens de geloften van armoede, zuiverheid en gehoorzaamheid in de Sociëteit van Jezus. 

Wie kiest er nu voor deze drie geloften?

Het klinkt nogal hard: gehoorzaamheid, zuiverheid en vooral armoede… Wie zou hier nu voor kiezen? Toch zijn deze geloften bedoeld om iemand vrij te maken. Vrij om Christus na te volgen en andere mensen te helpen om God te vinden. Vrij van eigendom. Een Jezuïet heeft geen persoonlijke bezittingen, maar deelt wat hij heeft samen met zijn medebroeders. Zuiverheid geeft de vrijheid met andere mensen op weg te gaan. Hij is niet gebonden aan één iemand, maar heeft wel veel medebroeders over de hele wereld. Gehoorzaamheid betekent geen eigen beslissing nemen, maar samen met een overste kijken naar waar hij andere mensen het beste kan helpen en uiteindelijk de beslissing van zijn overste aanvaarden. 

Wat wil ik met mijn leven? En: wat wil God dat ik doe? 

Deze drie geloften die Pascal heeft afgelegd, zijn het eindpunt van een zoeken. Een zoeken naar een antwoord op twee vragen: Wat wil ik met mijn leven? En: wat wil God dat ik doe? 

Wat je leert tijdens het noviciaat

Dit zijn geen gemakkelijke vragen. Je kan er niet na een nachtje slapen een antwoord op geven. Pascal heeft zich hierop goed voorbereid. Als iemand denkt dat hij religieus wil worden bij de jezuïeten, gaat hij naar het noviciaat. Het noviciaat is een twee jaar lange spirituele en pastorale vorming. Er is veel tijd voor gebed en het leren kennen van de spiritualiteit van de jezuïeten. Daarnaast zijn er stages: voor een aantal weken of maanden gaat een novice helpen in een goed project, zoals een vluchtelingenopvang, een school, een ziekenhuis. En zo kan iemand er achter komen, via gebed en werk, of het religieuze leven het juiste voor hem is. 

Het afleggen van de geloften is een ingrijpende stap in het leven.

Pascal heeft zijn noviciaat in het Engelse Birmingham gedaan, samen met Britse, Ierse en Nederlandstalige novicen. Na deze twee voorbereidende jaren is hij naar Parijs gekomen om filosofie te studeren. En na al deze voorbereiding heeft Pascal nu zijn geloften mogen afleggen samen met twee Franse novicen in Parijs. 

Een ingrijpende stap

Het afleggen van de geloften is een ingrijpende stap in het leven. Niet enkel voor degene die de geloften aflegt, maar ook voor familie en vrienden. Het was dan ook mooi om te zien dat familie, vrienden en medebroeders gekomen waren om bij dit belangrijke moment aanwezig te zijn. Na de mis met de geloften was er een leuke borrel: een goede gelegenheid om de nieuwe jezuïeten te feliciteren en kennis te maken met familie en vrienden. En zo werden de geloften van Pascal en de twee Fransen gevierd met en een mooie liturgie en een gezellig samenzijn.