Getuigenissen van jezuïeten over de gelofte van zuiverheid

 

Lees verder

 

“Een permanente uitzuivering van mijn verlangen om fijgevoelig en transparant gericht te blijven op de Heer. Met de blik van Jezus naar anderen kijken. En vriendschap behartigen om vreugde en pijn te delen : een beetje Jezus zijn voor elkaar.”

“Mijn celibaat houdt mij bewust hoezeer ik liefde nodig heb en wil geven. Het opent een bijzondere diepte in mijn relaties, een diepte die heel veel voldoening geeft. Het geeft mij ook een nieuwe nauwe, bijna familie-, band met diegenen, waar ook ter wereld, die eenzelfde keuze hebben gemaakt.”

“Met lijf en ziel mij in dienst te stellen van mijn zending: het naderbij helpen komen van het koninkrijk Gods en alles wat daarvoor nodig is.”

“Eenzaamheid hoort bij het leven, ook als je getrouwd bent. Een maatje hebben, een levenspartner met wie je alles delen kan, dat kan geweldig zijn. Zo een maatje mis je wel eens, als lid van de orde. Toch kiezen we voor een leven waarin we daaraan verzaken, we geven de voorrang aan een relatie met de Heer en aan een leven in gemeenschap. Wie zegt dat dat gemakkelijk is, die houdt zichzelf voor de gek: het is niet gemakkelijk. Het is wel vol onvermoede rijkdom: met name in vriendschappen die een spirituele intimiteit bereiken die duurt, juist omdat er een rem staat op de lichamelijke uitdrukking van de genegenheid.”

“Zuiver leven, als het inperken van mijn spontaan verlangen om mij affectief aan mensen te binden, is ingaan op die diepere stem in mij die me uitnodigt mijn hart zo ruim mogelijk te houden en alle mensen zoveel mogelijk lief te hebben, zonder die liefde naar mezelf toe te halen, en aldus Gods eigen liefde in mijn hart te ontvangen en uit te dragen.”

“Als religieus moet ik een man van gevoelens durven zijn, teder en kwetsbaar, thuis bij God en de mensen. Zonder gemeenschap zou ik er niet aan kunnen beginnen. De maagdelijkheid laat me toe mijn eenzaamheid te begrijpen als ’n uitnodiging tot overgave, tot groter beschikbaarheid en veel geduld met mezelf en de anderen.”

“Veruit de meest in het vlees snijdende van de drie geloftes. Niet te doen voor een mens. En net daarom zo belangrijk. Afstand die toelaat heel dicht te komen. Eenzaamheid die gevoelig maakt voor de aanwezigheid. “Alles verwachten van Hem.” Even radicaal als mild.”

“De gelofte van zuiverheid nodigt me uit om in mijn relationele gemis ruimte te creëren waarin ik bemind kan worden door mijn Schepper. In die ontmoeting kan ik zelf anderen minnen en zuiver staan. Mijn gelofte van zuiverheid beleef ik als een uiting van liefde.”

“Deze gelofte wordt nog steeds te éénzijdig verbonden met de seksuele onthouding. Nochtans houdt de gelofte van zuiverheid veel méér in dan het louter fysieke aspect van de seksualiteit. Hoe “zuiver” ga ik in mijn dagdagelijkse relaties, met mensen om? Gebruik ik mijn relaties om mensen te manipuleren, ze onder druk te zetten of in te palmen voor mijn zaak? Of laat ik in tegendeel, zoals Jezus dat ook deed, de mens vóór mij, in al zijn dimensies van zijn persoonlijkheid ook tot zijn recht komen?”