Alvast een beetje, in Europa

De meesten onder ons associëren de kiwi-vrucht waarschijnlijk spontaan met Nieuw-Zeeland en niet zo snel met de Sociëteit van Jezus.

Nu blijkt de eerste associatie vanuit historisch oogpunt minder op zijn plaats te zijn dan de tweede.

1) Waar de de kiwi-vogel inheems is en dus typisch voor Nieuw-Zeeland, is de kiwi-vrucht dat niet : het is een inheemse Zuidchinese vrucht, die in Zuid-China zelfs de status heeft van nationale Chinese vrucht. Pas in 1910 oogst Nieuw-Zeeland zijn eerste kiwi-vruchten !

2) Enigszins onverwacht is de associatie China-jezuïeten hier op zijn plaats.

De Franse jezuïet en China-missionaris Pierre Nicolas d'Incarville (1706-1757) wordt in 1740 naar China gezonden, om de keizer te bekeren. Wanneer de Qing keizer Qianlong(1711-1799) weinig belangstelling toont voor hem, wendt d’Incarville al zijn botanische kennis aan, om de keizer gunstig te stemmen. Pas nadat de jezuïet aan de keizer een zelf gekweekt kruidje-roer-mij-niet laat zien, krijgt hij toegang tot de keizerlijke tuinen en komt hij in de gunst van de keizer. De jezuïet-plantkundige bezorgt de keizer nog veel andere Europese planten, maar slaagt er niet in, de keizer te bekeren. In juni 1757 overlijdt d'Incarville in Peking.

3) Als gewaardeerd amateur-botanicus correspondeert d’Incarville met de toen op botanisch gebied toonaangevende Jardin des Plantes van Parijs, waaraan hij zaden bezorgt van in Europa nog onbekende planten. Tot de planten, die d'Incarville in het Westen invoert, behoren de hemelboom en de pagodeboom. Ook beschrijft d'Incarville als eerste Euopeaan de kiwi.

4) De professionele botanici drukken hun waardering voor d’Incarville uit :

– Na zijn weigering, om een buitenlands geassocieerd lid te worden van de Londense Royal Society, neemt De Parijse Académie des Sciences d’Incarville op als corresponderend lid.

– Het plantengeslacht Incarvillea uit de trompetboomfamilie is naar hem vernoemd.