Een bloemlezing uit de terugblikken van de leerlingen

Dit schooljaar gaat het Sociaal Project voor de leerlingen van de Vlaamse jezuïetencolleges zijn 10de jaar in. Concreet betekent dit dat jaarlijk meer dan duizend jongens en meisjes een ervaring opdoen van gratuïte inzet voor kansarme medemensen.

Deze jongeren steken niet alleen de handen uit de mouwen. De kans wordt hun ook geboden om te reflecteren op hun ervaring. Hieronder vindt u een bloemlezing uit de eindverslagen van het voorbije jaar van de leerlingen van het Onze Lieve Vrouwecollege in Antwerpen. Hun terublik is gestructureerd vorlgens de drie stappen van het ignatiaanse levensgebed: dank u, sorry, alstublieft.

• Bijdragen aan de financiële ondersteuning van deze Sociale Projecten kan via een gift aan het Hurtadofonds.

DANK U

• “Wat heel verrassend was:dat sommigen na de huiswerkuren naar mij kwamen en ‘dank u’ zeiden. Dat raakte me wel, ik heb nog nooit zoiets gedaan en ik was het niet gewoon dat je aan je ‘leerkracht’ dank u komt zeggen.”
• “De voldoening die de kinderen je geven is onbeschrijfelijk. Elke keer als ik terugkwam van sociaal project was ik gelukkig omdat het voelde alsof ik iets goed had gedaan, iets wat er echt toe deed. Dat ik echt iets betekende voor de kinderen en dat ze dankbaar waren voor wat ik deed. “
• “Doordat ik met deze kinderen in contact ben gekomen die het thuis niet gemakkelijk hebben op financieel vlak ben ik de kleine dingen beginnen te appreciëren die ik kan krijgen van mijn ouders. … Nu weet ik dat het ook anders kan en dat ik blij moet zijn dat ik in zo’n warm gezin geboren ben.”

SORRY

• “Af en toe ergerde ik me omdat M niet zoveel tegen me zei. Later begreep ik dat je ook kan genieten als je zonder woorden een band schept.”
• “Op een gegeven moment hadden twee kinderen ruzie en dat liep uit de hand. R werd op de duur zo boos dat hij zonder te kijken de straat over liep. Op dat moment kreeg ik bijna schrik van mezelf. Ik werd enorm boos en ben hem achterna gelopen en heb naar hem geroepen. Hierdoor dacht ik bijna dat de kinderen bang van me waren en ik heb me daar ook heel schuldig voor gevoeld. Op het einde van de dag bood ik mijn excuses aan en we deden alsof er niets gebeurd was.”
• ” Voor het sociaal project dacht ik over deze mensen dat ze leuke kameraden waren, maar ik heb mezelf altijd slimmer gevonden dan zij en heb hen nooit echt de kans gegeven om zich op dat vlak te bewijzen. Door het sociaal project zijn er dus ook een aantal vooroordelen weggevallen bij mij.”

ALSTUBLIEFT

• “Ik ga graag naar mijn sociaal project omdat ik de indruk heb dat de mensen die ik probeer te helpen ook degelijk geholpen worden. Dit betekent veel voor mij en ook geeft het mij veel voldoening. Daarom heb ik besloten om mijn sociaal project verder te zetten, tot de examens van de leerlingen in juni achter de rug zijn. Zo kan ik met een gerust hart aan mijn vakantie beginnen.”
• “Het project verandert je wel een beetje. Alleen al op sociaal vlak en het gevoel dat je krijgt dat je iets goeds hebt gedaan voor iemand die je eigenlijk niet kent, maar die het toch apprecieert dat je tijd doorbrengt met hen.”
• “Tijdens het project heb ik me voorgenomen om nóg hulp aan te bieden aan een organisatie die zich bezig houdt met gehandicapten, omdat ik nu beter met hen kan omgaan. Zo ben ik begonnen met mijn opleiding bij AKABE.”