Ermeton 2012

Ermeton 2012

Een ignatiaanse vakantie voor gezinnen in een benedictinessenabdij

Een ignatiaanse vakantie voor gezinnen in een benedictinessenabdij

Een ignatiaanse vakantie voor gezinnen in een benedictinessenabdij

 

Herbronning te midden veranderingen

Waar vinden deze dagen jonge gezinnen tijd en moed om even halt te houden en tot verdieping te komen in hun relatie tot elkaar en tot onze Schepper? Na de komst van enkele kleine kinderen treden er veel veranderingen op. Er is minder tijd voor elkaar, er is de verwondering om het jonge leven, vragen over opvoeding, toenemende druk op de professionele loopbaan, een veranderende relatie met de ouders enz. Een herbronning kan dan zinvol zijn, om weer onze fundamenten in het leven te gaan ontdekken. De ‘thuisparochie’ biedt hiervoor veelal weinig of geen mogelijkheden.

Gezinspastoraal Brugge

In deze geest is Tine De Leeuw van gezinspastoraal Brugge 5 jaar geleden gestart met vakanties voor jonge gezinnen. De eerste keer waren er een 8-tal koppels met kinderen, dit jaar waren er 3 periodes en in totaal 28 gezinnen voor een verblijf van 4 dagen in het monastère van Ermeton nabij Maredsous.

Sinds het ontstaan van dit initiatief is er een mooie mix gegroeid van ontmoeting, ontspanning voor de ouders, kinderopvang, inhoudelijke input en uitwisseling.

Ignatiaanse toegangspoort

Ook dit jaar vormde de ignatiaanse spiritualiteit een perfecte toegangspoort. Contemplatief staan in de actie is precies wat gezinnen zoeken. De actie (gezin, werk, relaties) raast verder terwijl er aan het kompas soms wat schort. Waar leven we voor, wat is onze roeping, hoe staan we in relatie?

Vanuit een schets van de bekering van Ignatius en zijn blijvend onderscheiden, zijn we dit jaar blijven stilstaan bij het twee elementen: het levensgebed en Magis. Nikolaas Sintobin sj was de boodschapper. Doorheen zijn boeiend verhaal maakte hij gebruik van meerdere YouTube filmpjes om aanknopingspunten te vinden in de hedendaagse wereld.

Het levensgebed (zie nadere uitleg op deze site) is in de eerste plaats een terugblik om de relatie met God te versterken. Vanuit ervaringen van dankbaarheid en nabijheid van liefde, durf ik ook naar mijn schaduwkanten kijken om vervolgens kleine haalbare stappen te zetten. Het hart is hierbij het startpunt, het hoofd helpt de gevoelens te begrijpen en vervolgens komt de wil aan bod. Het levensgebed is niet enkel een vorm van gebed, ook in relatie tot elkaar en tot de kinderen is deze dynamiek van toepassing. Immers, praten met God en met je naaste hoeft niet zoveel te verschillen.

Magis (meer, uitmuntendheid) gaat over het zoeken naar je roeping, persoonlijke keuzes maken om je talenten te gebruiken. Criteria hiervoor liggen vaak buiten jezelf. Het gaat immers niet om persoonlijke verrijking of verheerlijking, maar om de liefdesrelatie tot de naasten te verstevigen. Gedeelte vreugde is dubbele vreugde. Net zoals Ignatius de switch maakte van uitmuntendheid als ridder naar uitmuntendheid in het zoeken en dienen van God en de mensen.

Uitwisselen

Doorheen de uitwisselingen hebben we de input kunnen verinnerlijken, herkenningspunten zoeken in ons eigen leven en ons laten meevoeren in de dynamiek. De intense uitwisselingen zorgen, ondanks de verscheidenheid in karakters, voor een diepe verbondenheid en vertrouwen. We maakten dankbaar gebruik van de techniek van uitwisseling zoals die in GCL al lang bestaat.

Reacties

Wat nemen we mee naar huis? Enkele losse reacties:

• Iedereen is zoekende en heeft de zijn kleine of grote twijfels. Het is goed te spreken met andere koppels.
• De rol van de dankbaarheid hebben we onderschat, het is zinvol hier mee te beginnen
• Het vraagt moeite om open te staan in onderscheiding (de Ignatiaanse ‘onverschilligheid’ aangaande finale keuze). De wereld zegt me iets te doen met ‘the end goal in mind’
• Het samenspel van contemplatief en actie is goed. Ik ga proberen vaker tijd te nemen voor een terugblik.
• Ik begrijp nu waarom dankbaarheid soms moeilijk ligt. Het creëert een soort afhankelijkheid naar de persoon die je dankt.
• Hoe zit het met het maken van keuzes door kinderen? Moet je hen hierin sturen met het gevaar dat je hen teveel oplegt?
• Enkele kinderbegeleiders waren erg enthousiast over de gedragenheid onder de gezinnen. Je voelt dat het goed zit, hier moet een diepere oorzaak zijn.
• Ja, Ermeton was weer eens goed

Ivo Raskin, medeorganisator Ermeton en voorzitter GCL Vlaanderen


 

Bekijk alle nieuwsberichten

Deel